Nog 2 maanden!
Met het aanbreken van de tweede zondag van juni is het nog precies twee maanden tot mijn marathon op het Europees Kampioenschap. Een mooi moment om jullie even weer bij te praten. Wat zal ik zeggen? Weer dat het goed met me gaat en ik lekker in m’n vel zit? Dat klopt wel, maar dat begint natuurlijk wel saai te worden. Laat ik maar eens beginnen met de afgelopen week. Wat ben ik blij dat ik die zonder kleerscheuren ben doorgekomen. Twee keer was er een wild zwijn op mijn pad deze week. De eerste keer bleef dit zwijn mij wel erg lang en ongemakkelijk aanstaren, voordat het wegrende en ik enigszins ongemakkelijk doorliep. En gisteren kwam er zo’n kleine de bosjes uit gesprint, zo dwars op mijn (fiets)rijrichting. Meestal zijn er meer als er een kleine aankomt, maar dat was gelukkig niet zo. Ik schrok me wezenloos toen we elkaar op een haar misten. Na een korte aarzeling hoorde ik het doorrennen en niet achter me aankomen. Eerder in de week moest ik nog een Hooglander ontwijken, die bedacht, zich uit het niets lekker rustig over het fietspad te gaan bewegen. Op een heel andere plek in het bos waar ook Hooglanders lopen was ik nu nog iets alerter, maar ik zag niets en dus dacht ik: “gasgeven en zo snel mogelijk dit pad over”. Ik was net op snelheid toen daar drie stuks langs het pad lagen tussen de bomen met de kop naar mij. Dan schrik je echt hoor! Het laatste gevaar kwam van een roofvogel die op mij af kwam en last minute toch weer op vloog. Pfjuuw…
Tot zover een kleine greep uit mijn belevenissen tijdens de trainingen. Nu over mijzelf. In mijn laatste blog schreef ik dat de loopbelasting zou worden opgeschroefd. Nou dat is zeker weten gebeurd! Ik denk dat menig marathonloper zenuwachtig zal worden van de omvang die ik hardlopend maak, maar ik voel me goed en weet dat we goed bezig zijn. Met de week voel ik mij sterker worden. Dit uit zich onder andere in betere waardes tijdens mijn trainingen. Tot vorige week deed ik bijna al mijn hoofdtrainingen alternatief. Dat wil zeggen, op de fiets, in het water of op de elliptigo. Het hardlopen was dan in de herstelmodus, maar de verhoudingen verschuiven. Zo langzamerhand krijgt het hardlopen weer de overhand. Wat niet betekent dat ik geen hoofdtrainingen meer op een andere manier doe de komende weken, maar wel veel minder. Voor wie zich afvraagt of ik nog een wedstrijd loop op de korte termijn, het antwoord is, “nee”.
Afgelopen week werd het parcours van het EK officieel vrijgegeven, ik had het stiekem al in mijn bezit, maar nu kan iedereen meekijken (zie foto). Dit maakt dat het allemaal nog meer gaat leven. En met het vrijgeven van het parcours van de Olympische Marathon (vorige week) in Tokyo 2020, kreeg ik ook een grote glimlach op mijn gezicht. Dat is natuurlijk waar alles omdraait en het parcours, waar ik al delen van heb gezien en gerend, spreekt mij erg aan.
Nog precies twee maanden tot Berlijn. En nog iets minder dan twee weken tot mijn vierweekse hoogtestage in Sankt Moritz. Eindelijk kunnen de “serieuze” trainingen beginnen. Ik zie er naar uit! Vanuit Sankt Moritz zal ik een nieuwe blog schrijven. Wil je beter up to date blijven en meer “inside the training” informatie? Klik dan op de knop “reis mee” en meld je aan als supporter / sponsor. Je krijgt twee wekelijkse updates op je mail, inclusief foto’s en een leuke herinnering in de vorm van één of meerder ansichtkaarten vanuit Sankt Moritz en Berlijn.
Tegen de roofvogel kan je een petje dragen, ik deed het ook. Wilde zwijnen kwam ik vaak tegen, ze herkennen je aan het geluid van het lopen, zien doen ze slecht. Ben je bang, maak dan lawaai dan zijn ze zo weg. Wel jammer, je verjaagt ze van hun erf maar dan heb jij er geen last meer van. Reeën kunnen hinderlijk zijn net als wilde runderen, even omlopen is meestal het beste. O ja, en pas op voor honden; ze zijn niet altijd zo lief als hun baas zegt.
Sportieve groeten, Klaas.
Ik vind het zeker miet saai klinken dat het goed met je gaat en dat je lekker in je vel zit. Daar krijg ik een grote glimlach van. Succes met de trainingen.
Dat het goed met je gaat en je lekker in je vel zit wordt zeker niet saai en tovert een grote glimlach op mijn gezicht. Succes met je training en blijf lekker in je vel zitten.