En daar vlogen al mijn ambities voor dit EK. Ergens in de eerste ronde verstapte ik mij en/of verzwikte mjjn voet, bij de eerst volgende bocht had ik pijn. Pijn aan mijn achillespees en mijn hiel/hak. Ik moest even inhouden en een gaatje laten naar mijn groepje, de kopgroep! Op dat moment maakte ik me nog geen zorgen. Ik dacht: “rustig blijven, de focus op iets anders en dan loop ik op m’n eigen tempo terug naar de groep. Helaas, werd de klacht per bocht erger. En ging ik steeds meer aangepast lopen. Ik zag Bram, mijn trainer, en gaf aan wat er was. Een bezorgde blik kreeg ik terug. Bram stapte snel op z’n fiets en stond , gelukkig!, op de kruising vlak bij ons hotel. We zeiden het eigenlijk gelijktijdig, … en toen stond ik daar. Tranen in de ogen. Het startnummer afgegeven, m’n chip ingeleverd en helemaal gebroken, want geen weg meer terug.
Ik wist ‘t, Bram wist ‘t, m’n trainingsmaatjes wisten het, ik stak in een bloedvorm. Nooit voelde ik mij zo klaar voor een marathon. Ik kwam niet naar Berlijn om mee te lopen, ik kwam met ambities voor een minimale top 6 klassering. Met het gemak waarin ik in de kopgroep liep wist ik, zelfs voor het 10km punt (sommige dingen voel je gewoon, dat is niet uit te leggen), dat dit reëel zou zijn. Het werd echter een DNF.
Het eerste medische onderzoek geeft de uitkomst zoals je die verwacht bij het geen er gebeurd is onderweg. Er lijkt niets kapot, gelukkig. We zullen zien hoe het aanvoelt na een weekje rustig aan. Ik hoop goed, want reken er maar op dat ik mijn goede nog graag even wil uitbuiten in één van de komende najaarsmarathons!
Hoe balen het ook is, dat gevoel is niet te beschrijven, het was de beste beslissing die ik/we konden nemen en hebben genomen.
Iedereen bedankt voor alle support, vooraf, onderweg en na mijn uitstappen.

16 reacties

  1. Bert van Schaijk op 12 augustus 2018 om 15:07

    Ik weet hoe dat kan voelen vanuit mijn verleden en is niet onder woorden te brengen. Maar je goede vorm is zeker niet weg en ik weet gewoon dat je dat nog dit najaar kunt laten zien. Het is nu even erg zuur en het is niet anders. En mentaal ben je ook sterk dus komt het zeker goed. Sterkte en succes.



  2. Arina op 12 augustus 2018 om 15:08

    He Andrea. Probeer de zorgen uit je koppie te krijgen zodat je lichaam zich laten herstellen.
    Wij geloven in je kunnen en er komt een nieuwe kans.
    Groet uit Dwingeloo.
    Arina en Marco.
    B&B Het Rustige Heuveltje



  3. Tinka Rombouts op 12 augustus 2018 om 15:14

    Balen! Maar goed om te horen dat er niets kapot is.



  4. jack op 12 augustus 2018 om 16:23

    Hoi,

    Sterkte de komende tijd en je blijft een topper.



  5. Roelie Plantinga op 12 augustus 2018 om 16:41

    Pff wat balen Andrea ….maar let op jij komt terug en hoe. …. heb vertrouwen in jezelf. Beterschap en succes met de volgende marathon voorbereiding.



  6. Erik Kuijer op 12 augustus 2018 om 16:57

    Kump goed meiske.
    De drive is er en de discipline ook dus dat komt goed..
    Sterkte met het herstel



  7. René siertsema op 12 augustus 2018 om 20:24

    Nou dat is wel even balen. Maar kop der veur ! En maak het volgende keer goed. 👍😊



  8. Christiaan Smid op 12 augustus 2018 om 21:15

    Heel erg veel succes met deze pech! Je eindigt op een rationele manier. Knap, maar dr zullen vast nog veel twijfel gevoelens volgen…. hoop dat er nog een sportieve kans volgt om deze pech te laten “vergeten”!



  9. Patrick Aris op 13 augustus 2018 om 10:27

    Super balen. Ik stond langs het parcours en gezien hoe je tot dan liep was ik zeer verbaasd dat je niet meer langs kwam. Pas veel later begreep ik waarom. Hopelijk herstel je snel. Over een dikke maand is er in Berlijn weer een marathon. De commentator op de Duitse tv (te zien/horen via het grote scherm bij de start) noemde nog dat je 5e en beste Europese was in de Berlin Marathon.



  10. Roel Boers op 13 augustus 2018 om 11:43

    Veel succes bij de volgende marathons. Leef met jou mee



  11. Susan Groenewegen op 13 augustus 2018 om 18:15

    Andrea, wat een moedige en vooral noodzakelijke beslissing! Hoe moeilijk ook niets dan respect. En nu blik vooruit. Wij blijven achter je staan!



  12. Erik Dambrink op 14 augustus 2018 om 20:46

    Balen maar een verstandig besluit. Ik hoop op een mooie revanche binnenkort bij een najaarsmarathon!



  13. Jitze Weber op 15 augustus 2018 om 09:35

    Best jammer, kan gebeuren. Met nog twee jaar de tijd ga je Tokio wel halen. Die vijfde plek in Berlijn vond ik klasse. Het EK… het is maar een tussenstap. Meer trainen onder zware omstandigheden kan helpen. Bad Dürheim is glooiend, Tokio wordt gloeiend. Veel succes dit najaar.



  14. Klaas leffring op 18 augustus 2018 om 20:42

    Mooi filmpje van je wandeling. Mag je al weer aan aquajoggen gaan denken? Of misschien al op gras lopen, in ieder geval succes en mooi weer toegewenst.
    Hartelijke groeten, Klaas



  15. Klaas leffring op 26 augustus 2018 om 20:56

    Al weer een week verder, ben je al weer actief? In ieder geval zijn er voldoende mogelijkheden om nog een wedstrijd te lopen. Eindhoven ken je al, Amsterdam is een heel snelle maar mijn voorkeur zou uitgaan naar Terschelling met een kort verblijf. Succes ermee en met de kaartjes volgende week.
    Vriendelijke groeten, klaas



  16. Johan Neve op 31 augustus 2018 om 08:47

    Wat een ontzettende tegenvaller, goed om te zien dat je meteen nieuwe doelen stelt en niet in de frustratie omtrent deze blessure blijft hangen. Inmiddels is hopelijk je enkel weer in balans al dan niet met tape of brace, hoop ik, Heb je al een Marathon op het oog, Frankfurt heeft een mooie snel parcoers maar we zullen wel zien waar je gaat starten. zou mooi zijn als je toch de vrachten kunt plukken van die al die trainingsarbeid door ergens een toptijd te lopen.